Saturday, September 20, 2008

“ပံုကူးဆြဲျခင္းနွင့္ က်ေနာ့္အေဖ”



ညီေလး ICN2 ရဲ ့ဘေလာ့ဂ္မွာ သူကူးဆြဲတဲ ့ ပန္းခ်ီပံုေလးေတြကို အျမဲတင္ထားပါတယ္...သူ ဘယ္ဆရာရဲ ့ပံုကို ကူးဆြဲတယ္၊
ဘယ္ပံုေလးေတြေရးဆြဲျခင္တယ္ဆိုျပီးလည္း ေျပာျပတတ္ပါတယ္....။
သူ ့ရဲ ့က်ိဳးစားအားထုတ္မႈကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္...က်ေနာ္လည္း ခုခ်ိန္ထိ ကိုယ္သေဘာက်တဲ ့အယူအဆေတြ ၊ အေရာင္ေတြပါတဲ ့
ဆရာေတြရဲ ့လက္ရာေကာင္းေတြကို ကူးဆြဲ ေနဆဲပါ..။
က်ေနာ္ငယ္ငယ္ေလးထဲက ပံုကူးဆြဲတဲ ့ ေလ့က်င့္မႈကို စြဲစြဲျမဲျမဲ လုပ္ပါတယ္...။ ဆရာေကာင္းေတြနဲ ့လည္း အမ်ားၾကီး ၾကံဳေတြ ့ခဲ့ပါတယ္..။ တစ္ခ်ိဳ ့ဆရာေတြဆို ပန္းခ်ီလံုး၀မဆြဲတတ္ေပမယ့္ က်ေနာ့္ရဲ ့ဆရာေတြ ျဖစ္ခဲ ့ပါတယ္..။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္၀ါသနာနဲ ့လံုး၀မကိုက္တာက က်ေနာ့္မိဘေတြပါ..။ မိဘေတြက ပန္းခ်ီဆြဲတာကို လံုး၀ မၾကိဳက္ပါဘူး..။
က်ေနာ္က အဘြားေတြ အေဒၚေတြနဲ ့ဘဲ အေနမ်ားပါတယ္...။ အဘြားဆီမွာေနရင္ ပံုေတြ ၾကိဳက္သေလာက္ဆြဲေပါ့..။ အဘြားတို ့က
ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္းလုပ္ပါတယ္...ဒီေတာ့ ၁ ပါတ္မွာ ၂ ကားေလာက္တင္ပါတယ္...အဲဒီမွာ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားရဲ ့ ေ၀ါလ္ရွစ္ပ္ ေတြ ၾကည့္ဆြဲတာေပါ့...။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္တူမလဲ၊ ကေလးပန္းခ်ီကိုး..။ မွတ္မွတ္ယယ ၃တန္းႏွစ္မွာေတာ့ က်ေနာ္ပံုဆြဲေနတာကို ပန္းခ်ီလံုး၀မဆြဲတတ္တဲ ့ မႏၱေလးက ရုပ္ရွင္ ေအာ္ပေရတာက ေတြ ့သြားပါေရာ..၊ သူက အဘြားတို ့အိမ္မွာ ထမင္းစားတာကိုး။ သူကေျပာတယ္
ပန္းခ်ီဆရာေတြ ရုပ္ရွင္ပိုစတာဆြဲတာ အကြက္ခ်ဆြဲတာတဲ ့..ငါေတာ့မတတ္ဘူး ၊ဒါေပမယ့္ နည္းစနစ္ေျပာျပလို ့ရပါတယ္ဆိုျပီး
က်ေနာ့္ကို သင္ေပးပါတယ္..အစပိုင္းမွာ နည္းနည္းခက္ေပမယ့္ ပံုအနည္းငယ္ ဆြဲျပီးတဲ ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ရုပ္ရွင္ မင္းသား၊မင္းသမီးပံု
ေတြကို တူေအာင္ဆြဲနိုင္ခဲ ့ပါတယ္...ပန္းခ်ီမဆြဲတတ္ဘဲ ၀ါသနာရွင္ ကေလးတစ္ေယာက္ကို သင္ျပေပးခဲ ့တဲ့ က်ေနာ္ဆရာနာမည္က
ဆရာ ခင္ေမာင္ေအးပါ...က်ေနာ့္အေဖကေတာ့ သူ ့ကို သိပ္မၾကည္ပါ..။ ဒါေပမယ့္ ၉ ႏွစ္သားေလာက္ကတည္းက က်ေနာ္ဟာ အကြက္ခ်ျပီး ဆြဲတဲ ့ပညာကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ တတ္ေျမာက္ခဲ ့ပါတယ္...။
ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ့္မိဘေတြက စာအုပ္ဆိုင္ၾကီးဖြင့္ခဲ ့ပါတယ္..ျမိဳ ့နယ္ တစ္ခုလံုးကို ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္နဲ ့ျဖန္ ့ေ၀ ရတာဆိုေတာ့
စာအုပ္ေတြ စာေစာင္ေတြက စံုေနတာပါ...က်ေနာ္ ၅တန္း ၆တန္းရွိပါျပီ...။
က်ေနာ့္အဘို ့ေတာ့ အနုပညာသိုက္ၾကီးထဲကို ခုန္ခ်လိုက္သလိုပါဘဲ...ေပ်ာ္လိုက္တာဆိုေတာ့..။ ပန္းခ်ီဆြဲတာကို မၾကိဳက္တဲ ့အေဖ
နဲ ့က်ေနာ္ အေပးအယူ ဂတိ တစ္ခု ျပဳၾကပါတယ္...တစ္ျခားမဟုတ္ပါဘူး၊ တားမရမယ့္ အတူတူ ပန္းခ်ီေတာ့ဆြဲ...ဒါေပမယ့္
ဒါဏ္ေပးတဲ ့အေနနဲ ့ရိုက္မယ္ေပါ့..။ (ဘာသာေရးေတြနဲ ့ပါတ္သက္ေနတာကိုး၊ ဘာသာေရးနဲ ့ပါတ္သက္တဲ ့ေျပာင္းလဲသြားတဲ ့ဘ၀ကို ေနာက္ေတာ့ ေရးပါ့မယ္)။ က်ေနာ္လည္း သေဘာတူပါတယ္..။ ပံုတစ္ပံုဆြဲရင္ တစ္ခါ အရိုက္ခံရပါတယ္..။
ဆိုင္မွာက ၀တၱဳ ၊ရဳပ္ျပ အစံုဆိုေတာ့ ဆရာစံု လက္ရာစံုပါ..။
က်ေနာ္ ဆရာေမာင္ေမာင္သိုက္ ပံုေတြကို ပထမ ကူးဆြဲပါတယ္..ေနာက္ ဆရာ ပန္းခ်ီေမာင္ေက်ာ္ညြန္ ့အဖြဲ ့၊ဆရာမ်ိဳးျမင့္၊ ဆရာ ေက်ာ္ေသာင္း၊ ဆရာ၀သုန္၊ ဆရာ ေမာင္ညို၀င္း၊ ဆရာ ေမာင္ေမာင္တို ့အဖြဲ ့...စံုေနတာပါဘဲ...။ ေန ့တိုင္းဆြဲ၊ ေန့တိုင္းရိုက္ပါဘဲ..။ အေဖကလည္းရိုက္ရတာ အားနာပံု မရပါဘူး..။
က်ေနာ္ကလည္း ပံုမ်ားမ်ားဆြဲလို ့ လက္တက္လာသလို ၊ အဖလည္း ခဏခဏရိုက္ေတာ့ လက္တက္လာပံုရပါတယ္..ရိုက္နည္းကို
စံုေနတာဘဲ.။
အေဖ့ကို နားလည္ရခက္ပါတယ္...တခါတေလ က်ေနာ္ ေက်ာင္းက ျပန္ေရာက္တာနဲ ့.. ေဟ့ ေမာင္ညီညီ ဒီမွာၾကည့္စမ္း...
ဒီပံုေလး အလင္းအေမွာင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတာကြ...မင္းၾကိဳးစားၾကည့္ပါလားဆိုျပီး၊ သူကိုယ္တိုင္ပံုေရြးေပးပါတယ္...။
ပံုဆြဲျပီးရင္ ေတာ့ စုတ္ခ်က္ေတြ မွန္မမွန္ အလင္းအေမွာင္ အထားအသို ကို စစ္ေဆးပါတယ္..ျပီးရင္ ေ၀ဖန္ခ်ီးက်ဴးမယ္...
ေနာက္ဆံ ုး အဆင့္ ကေတာ့ အိမ္ေခါင္မို းမွာ ထိုးထားတဲ ့တုတ္(ဒုတ္) ေတြထဲက ကိုယ္ခံနိုင္ရည္ ရွိမယ့္တုတ္ကို ကိုယ္တိုင္ေရြးျပီး
အရိုက္ခံဘို ့အဆင္သင့္ လုပ္ရတာေပါ့..။ စကားမစပ္ အေဖရိုက္ဘို ့ထားတဲ ့တုတ္ေတြက စံုေနတာဘဲ၊ ထန္းဖလပ္၊၀ါးျခမ္းျပား၊
ၾကိမ္ ဆိုက္စံုဘဲ..။
တခါတခါေတာ့လည္း စာက်က္ရက္ေတြ စာေမးပြဲေတြနဲ ့ မအားလို ့ မဆြဲျဖစ္ရင္ေတာင္ အေဖက ဒီပံုေလးက ေကာင္းတယ္ကြ၊ မင္းဆြဲပါလားဆိုရင္ က်ေနာ့္မွာ စဥ္းစားရပါျပီ...ပံုတစ္ကယ္ေကာင္းလို ့ဆြဲေစခ်င္တာလား...ဒါမွမဟုတ္ သူမရိုက္ရတာၾကာလို ့့လက္ပ်က္မွာစိုးလို ့ တစ္ဖက္လွည့္နဲ ့ဆြဲခိုင္းတာလာလို ့ေပါ့...။ က်ေနာ္ကလည္းက်ေနာ္..ကူးဆြဲရမယ့္ပံု ေကာင္းလို ့ကေတာ့
စာေမးပြဲရက္ေတာင္ မေရွာင္ဘူး..ဆြဲရဲတယ္...ခံရဲတယ္ဘဲ..။
တစ္ခါကလည္း မွတ္မွတ္ရရေပါ့...က်ေနာ္က မႏၱေလးက ဆရာကံခၽြန္ဆီ ကေန ပန္းခ်ီဆြဲနည္းကို စာေပးစာယူ တက္ေနတာေလ..။
က်ေနာ္တို ့ျမိဳ ့မွာ စာေပေဟာေျပာပြဲလုပ္ေတာ့ ဆရာကံခၽြန္လဲ ပါလာပါတယ္...။ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးကို ေန ့လည္ေက်ာင္း
လႊတ္ျပီး ဆရာ ေတြက သြားနားေထာင္ခိုင္းပါတယ္...က်ေနာ္တို ့လည္း သြားတာေပါ့..ကိုယ့္ဆရာပါတာကိုး..။
ဟိုေရာက္ေတာ့ ဆရာကံခၽြန္ေဟာေျပာတာက ဟာသေလးေတြေျပာလိုက္ ပံုေလးေတြဆြဲျပလိုက္နဲ ့က်ေနာ္လဲသေဘာေတြက်
ေနတုန္း.....
“ ဘယ္လိုလဲ ဆရာကိုညီညီရဲ ့ ေဟာေျပာပြဲေတြ ဘာေတြ တက္တာေပါ့ေလ” ဆိုေတာ့၊ ဒီအသံ ၾကားဘူးပါတယ္ဆိုျပီး လွည့္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့....က်ေနာ့္ သင္တန္းမႈးေလ..က်ေနာ္ ့ အေဖ ေပါ့..။ ျပံဳးျပံဳးၾကီးနဲ ့...
“ ဟုတ္ကဲ ့ အေဖ” လို ့ေျပာျပီး တစ္ေယာက္ျခားထိုင္ေနတဲ့ အေဖ့ကို ျပန္ေတာင္ျပံဳးျပ လိုက္ပါေသးတယ္...။
ေဟာေျပာပြဲ ျပီးလို ့ဆိုင္မွာျပန္ဆံုေတာ့ ေမးတာကို ၾကည့္ပါဦး...
“ မင္း ဘယ္သြားေနတာလဲ” တဲ ့..။ အမ္...” “ အေဖနဲ ့က်ေနာ္ ေတာင္ တူတူ နားေထာင္ေနတာေလ”လို ့ေျပာေတာ့၊
“မင္းမွာ နားေထာင္ခြင္ ့ မရွိဘူး” တဲ ့..။ ေဟာေျပာပြဲ သြားတာ အျပစ္ရွိတယ္တဲ ့..။ ျပီးေတာ့ဗ်ာ လူၾကီး၊ လူငယ္။ မိန္းခေလးေတြနဲ ့လူေပါင္းစံု လာေနတဲ ့စာအုပ္ဆိုင္ၾကီးမွာ ေန ့လည္ တစ္နာရီခြဲ ကေန စျပီး မတ္တတ္ရပ္ခိုင္းတာ... လူ ေတြ ကလည္း၀ိုင္းၾကည့္ ..ကိုယ့္ မွာလည္း ရွက္တာေပါ့.. ေကာင္မေလးေတြကဆို ျပံဳးစိျပံဳးစိနဲ ့..။
၃ နာရီေလာက္ၾကာေတာ့ ေမးတတ္တယ္ “ ေညာင္းျပီလား” တဲ ့။ “ မေညာင္းဘူး လို ့ ျပန္ေျဖေတာ့ အေဖ ေတာ္ေတာ္ တင္းသြားပါတယ္.. ။ ဒါဏ္ေပးတာရဲ ့ေနာက္ကြယ္မွာ “ မာနျခင္း ျပိဳင္ေနၾကတာကိုေတာ့ သားအဖ ၂ ေယာက္လံုး သိပါတယ္..။
သူကလည္း ေညာင္းျပီ လို ့ေျပာျပီး က်ေနာ္ ေတာင္းပန္တာကို လို ခ်င္တာ..။ က်ေနာ္ တင္းထားမွန္းသိေတာ့... အိမ္ကို အေၾကာင္းၾကားပါတယ္...ငါဒီေကာင့္ကို ျပန္လႊတ္ လိုက္မယ္...အိမ္မွာ ဆက္ရပ္ခိုင္းထား ဘာမွမေကၽြးနဲ ့ ေရေတာင္ မတိုက္နဲ ့လို ့
မွာလိုက္ပါတယ္..။ က်ေနာ့္ ကို အိမ္ျပန္လႊတ္ပါတယ္...ဆိုင္မွာက လူေတြ ၀ိုင္းအံုေနျပီေလ...။
က်ေနာ္ကလဲ သူမ်ားေတြ ေမးရင္ ေျပာတာ..။
“ စာေပ ေဟာေျပာပြဲ သြား လို ့ ဒါဏ္ေပးခံထိတာ” လို ့..။ ၾကာေတာ့ အေဖ ရွက္လာပံု ရပါတယ္..က်ေနာ္ကလည္း ရပ္သာရပ္ေနတာ
စာအုပ္ဆိုင္ လာသမွ် လူကို ဧည့္၀တ္မပ်က္ ရွင္းျပေနတာေလ..။
ဒါနဲ ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဆက္ရပ္ခိုင္းပါတယ္..။အေမ ကေတာ့ တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည္ ့ျပီး ၀တၱဳ ဆက္ဖတ္ေနပါတယ္..။
က်ေနာ္ မတ္တတ္ရပ္လိုက္တာ ည ေရာက္ေနပါျပီ...အေဖလဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနျပီဆိုေတာ့ က်န္တဲ ့ေမာင္ႏွမေတြကို တစ္လွည္ ့စီ ေမးခိုင္းပါတယ္..“ ေညာင္းျပီလား” ေပါ့..။ က်ေနာ္ ေညာင္းတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ မေညာင္းပါဘူး လို ့ဘဲ ျပန္ေျဖပါတယ္..။
ည ၈ နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ့ အမ ( ယခု ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမ) က လာေျပာပါတယ္.. ညီညီရယ္ ေညာင္းျပီ လို ့ ေျပာလိုက္ပါေတာ့လို ့ လာေျပာပါတယ္...က်ေနာ္ က “ သူနဲ ့အတူတူ ေဟာေျပာပြဲ နားေထာင္ေနတာ က်ေနာ္မတ္တပ္ရပ္ရင္ သူလည္း
ရပ္ရမွာ..ခုမတရားလုပ္တာ..က်ေနာ္ခံနိုင္တယ္လို ့” ေျပာေတာ့ အမ ကငိုပါတယ္...ေနာက္ ေတာ့ အေဖ၊တို ့ မာမီတို ့နဲ ့ ဘာေတြ ေျပာၾကလဲေတာ့ မသိပါဘူး.....နာရီ၀က္ေလာက္ၾကာမွ..“ရျပီ မင္းနားေတာ့ ”လို ့အေဖ လာေျပာပါတယ္..။
က်ေနာ္ အဲဒီမွာ နားရပါတယ္..။
ျပီးေတာ့ ထမင္းစားခိုင္းတာ ကို က်ေနာ္ မဆာေတာ့ဘူးလို ့ေျပာျပီး....အိမ္ေနာ္ဖက္က ေမြးျမဴေရးျခံ အထပ္ခိုးေလးထဲမွာ...
က်ေနာ္ ရႈိက္ငိုခဲ ့ရပါတယ္...။ တိတ္တိတ္ေလးေပါ့..။
ဒါေတြဟာ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ အနုပညာနဲ ့ပါတ္သက္ျပီး ေပးဆပ္ခဲ ့ရတာေတြပါ..။ ေျပာမကုန္နိုင္တဲ ့ အေၾကာင္းအရာေတြ ထဲက တစ္ခုပါ..။
icn2၊ ညီမေလးရွင္း၊ ပန္ဒိုရာ နဲ ့အျခားေသာ ၀ါသနာရွင္ေတြ ပံုကူးဆြဲမယ္ ပန္းခ်ီကို ေလ့လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့၊ က်ေနာ့္ထက္ပိုျပီး
ေရးဆြဲခြင့္ ရွိမွာပါ...က်ေနာ့္ထက္လည္း ပိုေတာ္နိုင္မွာပါ...။က်ေနာ္ယုံၾကည္ပါတယ္..။ က်ိဳးစားပါ။
ပံုကူးဆြဲျခင္းဟာ အေကာင္းဆံုး ေလ့က်င့္မႈပါ၊ ဆရာစံုေလ လက္ပိုတက္ေလပါဘဲ..။
က်ေနာ္ခင္မင္တဲ ့ညီေလး ၊ညီမေလးေတြ ပံုေတြ အမ်ားၾကီး ေရးဆြဲနိုင္ပါေစလို ့ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္..။

သစ္နက္ဆူး

11 comments:

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

ကုိသစ္နက္ဆူးက ေတာ္ေတာ္ဇြဲေကာင္းျပီး ေတာ္ေတာ္ ၀ါသနာၾကီး တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ခက္ခဲေနတာေတာင္ ရေအာင္ ယူႏုိင္ခဲ့တာေပ့ါ။

Taungoo said...

ကိုဆူး
အကို႔စာဖတ္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီထက္ပိုျပီးေရးမွ အျမင္ရွင္းလိမ့္မယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပုစာၦတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနတယ္။
အကိုျဖတ္သန္းရတဲ့ ဘဝဟာ ဆန္းေနပါတယ္။

ေမတၱာျဖင့္

ဂ်စ္တူး - gyit_tu said...

ကိုဆူးအေၾကာင္းေတြ ဖတ္ျပီး အမွန္ေျပာရရင္ ကိုဆူး မိဘေတြကို နားမလည္ဘူး ။ ကိုယ့္သားသမီးကို ဘာလို့ အဲလို လုပ္ခဲ့တာလဲ ။ ပန္းခ်ီ၀ါသနာပါတာဟာ အဲေလာက္ အျပစ္ၾကီးမားသလား ။

imaginary clouds no 2 said...

အၾကံေပးၿပီး လမ္းမွန္ညြန္ၿပေပးတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ က်ေနာ္ တင္ထားတဲ႔ ပံုေတြထဲက က်ေနာ္႔သူငယ္ခ်င္းပံု(ေရ ။ ဆီ ) ေတြကို ကုိသစ္ေတြ႔မိမွာပါ ။ သူ႔မွာ ေသေသခ်ာခ်ာသင္ေပးခဲ႔တဲ႔ ဆရာမရွိပါဘူး ။ပန္းခ်ီေက်ာင္းဆင္းတစ္ေယာက္လည္းမဟုတ္ပါဘူး ။ ထုိင္ၾကည္႔တာရွိခဲ႔တယ္ ။ အဲဒါ က ပံုတူေရးတဲ႔ဆရာတေယာက္ေရးတာကို သူထုိင္ၾကည္႔ဖူးတယ္လို႔ေၿပာတယ္ ။က်န္တာက သူဟာသူ ၾကိဳက္တဲ႔ ဆရာေတြအကုန္လံုးကုိကူးဆြဲသြားတာ ။ သူ႔ကိုလဲ က်ေနာ္ေမးဖူးပါတယ္ ။ ဘယ္လိုတတ္သြားသလဲဆိုတာကို ။ ကူးတာဆြဲ၊ တတ္သြားလိမ္႔မယ္ ဆိုတဲ႔ သေဘာမ်ိဳးေၿဖပါတယ္ ။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ကလည္း ရုပ္ရွင္ပိုစတာ ဆြဲတာကို သြားၾကည္႔ဖူးတယ္ ။ စေကးခ် ေရးတာ ။အကြက္ခ်ေရးတာ နဲ႔ လူေတြအမ်ားၾကီးေရးတာပဲ မွတ္မိေနတယ္ ။ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ဘာလုပ္ေနတာတုန္းဆုိၿပီးစပ္စုတာမ်ိဳးပါ။ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ ကိုသစ္။

imaginary clouds no 2 said...

ၾကိဳးစားမူကို ခ်ီးက်ဴးအားေပးတဲ႔ အတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေၿပာဖို႔ က်န္သြားလို႔ ေနာက္တစ္ေခါက္လာေရးသြားပါတယ္ ။ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ ကိုသစ္။

La said...

အကိုကဇြဲေကာင္းလို႔ဒီေလာက္ေတာ္တာ..
ရွင္းရွင္းကငပ်င္းေလ...
စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းၿပီးဖတ္လို႔ေကာင္းတယ္အကို႔ Posts ေလးေတြ...ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္အကို႔အေဖကိုအရမ္းေက်းဇူးတင္ရမယ္...
အကိုက႔ိုတဖတ္တလမ္းကအားေပးတာေနာ္။ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားဖို႕ေကာင္းတယ္။
ဆြဲထားတဲ့ပန္းခ်ီေတြလဲထပ္ထင္ပါအံုး...ေငးရေအာင္...
ဟီးဟီး
ရွင္းရွင္း

TNS said...

ပံုရိပ္၊ကိုေတာင္ငူ၊ဂ်စ္တူး၊ရွင္းရွင္း နဲ ့icn2 တို ့ေရ...
က်ေနာ္ ့ရဲ ့ ပို ့စ္ေလးကို လာေရာက္အားေပး၊
ံခံစားေပးတဲ ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္စကားကို အရင္ေျပာပါရေစ..။
က်ေနာ့္ ဘ၀က ကိုေတာင္ငူေျပာသလိုဆန္းပါတယ္..
က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ နားမလည္နိုင္တာေတြ မ်ားပါတယ္..။ဆန္းတာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ဆန္းတယ္..။
ရင္နာစရာေတြလဲ မ်ားပါတယ္..။
ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာေလးက မိတ္ေဆြေတြ သြားလာ လည္ပါတ္ စာေတြ အျပန္အလွန္ ဖတ္ၾကတဲ ့ ဘေလာ့ဂ္ ေလးတခုပါ...။ ကိုယ္တိုင္ေရး အထုပ္ပတၱိ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ၊ လာဖတ္သူေတြ စိတ္ညစ္ညဴးသြားမွာကို က်ေနာ္က မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး.
ဒီေတာ့ ေလာကမွာ အခက္အခဲ ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားပါေစ...ေက်ာ္လႊားျပီး ...
လူတိုင္းနီးပါး ေအာင္ျမင္မႈ ရနိုင္တယ္ ဆိုတာေလးေတြ
ကို ေျပာခ်င္တာပါ...။
က်ေနာ္ပန္းခ်ီျပန္ဆြဲတာ သိပ္မၾကာေသးပါဘူး...
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ....က်ေနာ္ ေျပာမျပေသးတဲ ့
အနုပညာသမားဘ၀ေလးရယ္...ဘာေၾကာင့္ မိဘေတြက
ေမာင္ႏွမ ၇ ေယာက္ထဲမွာ က်ေနာ့္ကိုမွ ဒီလို လုပ္တာလည္းဆိုေတာ့ (.....) တစ္ေယာက္ျဖစ္ဘို ့ဆန္းၾကယ္တဲ ့အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ကို ျဖစ္ေပးရလိမ့္မယ္ ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာေတာ့..
မိဘေတြမွာ အျပစ္မရွိဘဲ ပါရမီ ျဖည့္သူေတြလို ့အျမင္ေျပာင္းခဲ ့တာေလးေတြကို ေရးပါဦးမယ္..။
ဂ်စ္တူးတို ့လည္း နားလည္သြားပါလိမ့္မယ္...။
တခါတခါ ကံၾကမၼာ ဟာ စနစ္တက် အကြက္ခ်ျပီးသားဆိုတာ လက္ခံ ရပါလိမ့္မယ္...
...အားလံုးေသာ ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေက်ူဇူးတင္ပါတယ္..။

စူး said...

ဘုရားဘုရားးးးး
ေတာ္ရံုဇြဲမဟုတ္ဘူးးး
ထူးဆန္းတဲ့ ဖခင္ကို ပိုင္ထားခဲ့တာပဲ..။

တခါမွ မၾကားခဲ့ဘူးဘူး

Moe Cho Thinn said...

ကိုသစ္နက္ဆူးေရ
အဆန္းပဲ။ အမလဲ အံ႔ၾသတယ္။ အေဖကိုေရာ..သားကုိေရာ။ အားလုံး အစြန္းေရာက္ေနၾကတာ မ်ားလား။ ဒါေပမဲ႔ အႏုပညာဗီဇေၾကာင္႔သာ လူေကာင္းတေယာက္အျဖစ္ ရပ္ႏိုင္ခဲ႔တယ္လို႔ ထင္တယ္။ သာမန္လူဆို တလြဲဆံပင္ေကာင္း သြားေလာက္ၿပီ။

Taungoo said...

ကိုဆူး
ကြန္မန္႔ထပ္တက္ေနတာေတြ႔လို႔ ဖတ္ၾကည့္မွ မရွင္းရွင္း ေရးထားတာ ေတြ႔မိတယ္။ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက အားေပးေနတာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ေတြသြားတယ္။ အဲဒီလို ဘာေၾကာင့္ မစဥ္းစားျဖစ္ခဲ့လဲမသိဘူး။ မခံခ်င္စိတ္ရဲ့ ေစ့ေဆာ္မွဳက ျဖစ္လာတဲ့ တြန္းအားဟာ ပိုျပင္းတယ္ ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုစာၦက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေျဖမထြက္ေသးဘူး။
ကိုဆူးပို႔စ္ေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ေတာ့ ပ်င္းစရာလည္းမေကာင္းသလုိ စိတ္ပ်က္စရာလည္း မေကာင္းပါဘူး။ (ကုိဆူးရဲ့ဖခင္ကို ကၽြန္ေတာ္ခန႔္မွန္းမိတာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္မေျပာေသးဘူး။)

ေမတၱာျဖင့္

တန္ခူး said...

ကိုသစ္နက္ဆူး… အဲဒီလို ခပ္ဆင္ဆင္ အေတြ ့အၾကံုမ်ိဳး ကြ်န္မမွာလဲ ရိွတယ္… ကြ်န္မ အေဖက စိတ္ဓါတ္ျပင္းတယ္… ဒါေပမယ့္ကိုသစ္နက္ဆူးအေဖေလာက္ေတာ့ အစြန္းမေရာက္ဘူး… ကြ်န္မက ေခါင္းမာတယ္… ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တာကို လုပ္လို ့အေဖက ရုိက္ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ရည္မက်ဘူး… အေဖကလည္း မငိုမခ်င္းရုိက္ တံျမက္စည္းတေခ်ာင္းသာ ကုန္ေရာ ကြ်န္မကလဲ မငိုဘူး… ခုေတာ့ ကြ်န္မ အေဖ့ေနရာက ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္သြားျပီ… ကြ်န္မနဲ ့ေခါင္းမာတာ အေတာ္တူတဲ့ သားေလး တေယာက္ေမြးျပီးမွေပါ့… အေဖဘယ္ေလာက္ရုိက္ရိုက္ အေဖက ကြ်န္မကို အခ်စ္ဆံုးဆိုတာ ေတာ့ ယံုၾကည္တယ္… ကိုသစ္နက္ဆူးရဲ့ ဒီပို ့စ္ထဲမွာ ထူးျခားတာ တခုေတြ ့တယ္… အေမကို မာမီလို ့ေခၚတာပဲ… ကြ်န္မ ဆက္ဖတ္မယ္… စိတ္၀င္စားစရာ ဘေလာ့ဂ္တေယာက္ရဲ့ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္းကိုေပါ့…