Friday, August 28, 2009

ရနံ ့ပ်ယ္ ေၾကမြတိမ္တိုက္


http://thitnetsue-tns.blogspot.com/
က်ေနာ္....ဒီဘေလာ့ဂ္လိပ္စာသစ္ေလးမွာဘဲ ပို ့စ္အသစ္ေတာ့ တင္ေတာ့မွာပါ...။
မိတ္ေဆြေတြအေနနဲ ့ ဒီလင့္ခ္ အသစ္ေလးကို ေျပာင္းခ်ိတ္ထားရင္ ပိုေကာင္းမွာေပါ့...။

ရနံ ့ပ်ယ္ ေၾကမြတိမ္တိုက္



မႈိင္းညွင္းညွင္း ျမဴေလေႏြးကပင္ ကိုယ့္ကို ဆြဲပတ္ရစ္ေပြ ့ျပီး အလြမ္းလိႈင္းထဲဆြဲသြင္းလိုက္သလို
ေမာဟိုက္ဟိုက္ႏွင့္နီးရာ ေက်ာက္စြန္းေလးမွာ ကိုယ္္ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္..။
ႏြမ္းေနေသာစိတ္ႏွင့္ပင္ ေ၀းနိုင္သမွ်ေ၀းေ၀းသို ့အၾကည့္ကိုပို ့ထားလိုက္သည္။ ျပာလြလြ အေငြ ့ ့မ်ားၾကားတြင္မွ လူမသိသူမသိေၾကြက်ဆဲ သစ္ရြက္ေလးေတြ...ေၾကြေနဆဲ သစ္ရြက္ေလးေတြက ေျမမွာ အျပန္ ့သား...။
မိမိမီွတြယ္ရာမွ ခြဲခြာေၾကြလြင့္ခဲ ့ရေသာ သစ္ရြက္ ပန္းပြင့္ သံေယာဇဥ္ကို နက္နက္နဲနဲ မေ၀ခြဲတတ္ေပမယ့္..
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ႏွင့္ နီးရာ သစ္ရြက္ေလးကို ေကာက္ယူၾကည့္မိသည္...။
သစ္ရြက္ေပၚမွ ႏွင္းရည္စိုစိုတို ့သည္ပင္ သစ္ရြက္ေလးရဲ ့မ်က္ရည္မ်ားလား...။
သစ္ရြက္ေပၚမွ ႏွင္းရည္တို ့သည္ပင္ သစ္ရြက္ေလးရဲ ့ခြဲခြာျခင္းမ်က္ရည္ဆိုလွ်င္...
ကိုယ့္တကိုယ္လံုး စြတ္စိုေနတဲ ့ႏွင္းရည္ေတြကေရာ..ကိုယ့္မ်က္ရည္ေတြလား...။ နာနာက်င္က်င္ပင္ ျပံဳးလိုက္ကာမွ မ်က္ရည္စက ခိုတြဲလာသလို ။
အိတ္ထဲက ေဆးလိပ္ဗူးကို ဆြဲထုတ္ရင္းေဆးလိပ္ကို မီးညိွလိုက္ရင္း တခ်က္ ရႈိက္သြင္းရင္း...
“ ညီညီ...မင္းလြမ္းတာေတြ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ၾကည့္ပါလား...အလြမ္းေျပတယ္ကြ”
စိုးငယ္..မင္းေျပာသလို ေဆးလိပ္ကို အလြမ္းေျပမလားအထင္နဲ ့ေသာက္လာတာ...ေဆးလိပ္ေတာင္ ျဖတ္ဘို ့မလြယ္ပါဘူးသူငယ္ခ်င္း..။
အလြမ္းေတြကေလွ်ာ့သြားသလား ဆိုရင္ေကာ...။
ေသရာပါ ဒဏ္ခ်က္ေတြ.....၊ ေဆးလိပ္ေငြ ့က ဖ်က္နိုင္ပါ့မလား သူငယ္ခ်င္းရယ္..။
ေဟာဒီ သစ္ပင္ထက္မွာ မွီတြယ္ခဲ ့တဲ ့ သစ္ရြက္ေတြ...
ေျမျပင္အႏွံ ့ေၾကြေနတယ္ သူငယ္ခ်င္း..။
ျပန္ဆက္လို ့မရတဲ ့ခြဲခြာျခင္း..ေ၀းကြာမႈ..။
ေၾကြက်တဲ့သစ္၇ြက္ေနရာမွာ အစားထိုး၀င္ေရာက္လာတဲ ့သစ္ရြက္တခုအတြက္...
ဒါမွမဟုတ္..ေ၀းေ၀းမွာေၾကြလြင့္ေပးမွ ဆက္လက္တင့္တယ္လွပမယ့္ အပင္အတြက္..။
ေ၀းေ၀းမွာ ေၾကြေပးတာက ပိုေကာင္းမွာပါ သူငယ္ခ်င္း..။
...........
...........
လြမ္းခ်င္ေပမယ့္ မလြမ္းသင့္ေတာ့တဲ ့အေနအထားပါ..။
ဒါေပမယ့္ လြမ္းမိတယ္..။
.....
.....
“ ”
“ ဒီျမိဳ ့က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေလာက္ကို ဘ၀အဆံုး ကမၻာ အဆံုးထင္ေနတဲ ့ ခင္ဗ်ားကို ၊ ေလာကၾကီး ဘယ္ေလာက္က်ယ္တယ္ဆိုတာ.. က်ေနာ္ လက္ေတြ ့ျပမယ္...ခင္ဗ်ား ကြယ္ရာကေနက်ေနာ့္ကို ဘယ္ေတာ့မွ ၾကည့္ခြင့္မရေအာင္..လက္ေတြ ့ျပမယ္..ရွင္းရွင္းေျပာရရင္..ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ကိုအလြမ္းေျပ ၾကည့္ခြင့္မရွိေအာင္္ကို ေနျပမယ္..”
ညီညီ

“ ေမာင္...အဗၼပၸါလီ ကို သိတယ္ မဟုတ္လား...တိုင္းျပည္က ျပည့္တန္ဆာလို ့သတ္မွတ္ထားတဲ ့သူေလ..
သူက ျပည့္တန္ဆာျဖစ္ေပမယ့္ ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး သီတင္းသံုးဘို ့ သူပိုင္ေျမသရက္ျခံကို လႈျပီး ေကာင္းမႈတခုလုပ္ခဲ ့တယ္ေမာင္...
ပါတ္၀န္းက်င္ဆိုတာသိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္..သူတို ့ထင္သလိုလူတေယာက္ကို သတ္မွတ္ၾကတယ္၊
မ...ဘာမွ မရွင္းခ်င္ဘူးေမာင္..ယံုၾကမွာလဲ မဟုတ္ဘူး..
သူတို ့ထင္သလို မ..ဟာျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ခဲ ့ရင္ေတာင္ ..အဗၼပၸါလီလို ေကာင္းမႈတခုေတာ့ လုပ္ခဲ့ပါတယ္ ေမာင္..အဲဒါက ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္ျဖစ္ခ်င္တဲ ့ ေမာင့္ကို ကူညီနိုင္ခဲ ့တယ္..”
ေမာ္ေမာ္

..
..
ဘာမွ အဆင္မေျပတတ္တဲ ့ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ျပသနာနဲ ့၀မ္းနည္းမႈက တန္းစီေနတတ္သည္..။ အယူအဆ ၊စိတ္ဓါတ္ ၊ ယံုၾကည္မႈေတြ ကပင္ ကိုယ့္ကို လမ္းခြဲေစတာလားေတာ့ မေျပာတတ္..။ ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိ..။ ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ တိတ္တိ္တ္ေလး က်ိတ္မိွတ္ခံစားျခင္းက အက်င့္ပင္ ျဖစ္ေနျပီ..။
ကိုယ့္သေကၤတ ကေတာ့ အျမဲ မ်က္ေမွာင္ကုတ္ျပီး ႏႈတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ထားျခင္းက အေဖာ္ပင္..။
မိဘေတြမွာ ဘက္လိုက္တတ္တဲ ့စိတ္ဓါတ္မရွိပါဘူးလို ့ ေျပာသူမ်ားရွိခဲ ့လွ်င္ ကိုယ္ျပံဳးျပလိုက္ခ်င္ပါတယ္...
ႏႈတ္ခမ္းတင္းတင္းေစ့ထားေသာ အျပံဳးနဲ ့ေပါ့..။
ပန္းခ်ီပညာမွာ အေရာင္ေတြကို အုပ္စု ၃စုခြဲထားသည္..။
အေအးေရာင္အုပ္စု၊
အေႏြးေရာင္အုပ္စု၊
အပူေရာင္အုပ္စု....။
မိဘေတြကမ်ား သားသမီးေတြကို အေရာင္အုပ္စု ခြဲမည္ဆိုရင္ ကိုယ္ကေတာ့ အပူေရာင္ အုပ္စုမွာ
ထိပ္ဆံုးက ျဖစ္လိမ္ ့မည္..။
အပူေရာင္ေတာင္မွ အိီေကြတာ အပူ..။
ကိုယ္ကလဲ ျပတ္သားခြဲထြက္ေစတတ္ေသာ အပူေရာင္ကို ႏွစ္သက္သည္..
အလင္းျပတ္ျပတ္
အနားစြန္းအလင္း..
ကိုယ္ျပခ်င္ေသာ ျပကြက္တခုကို ဖ်တ္ကနည္း ထိခတ္ျပတတ္ေသာ အလင္းမ်ိဳး။။
.....
ကိုယ္ႏွစ္သက္တတ္ေသာ အလင္းျပခ်က္ေလးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ပင္ ေမြးရပ္ေျမ တခုကို တစ္သက္လံုးနီးပါး
စြန္ ့ခြာေစခဲ့ေသာ ..အျဖစ္။
အံ့ၾသစရာေကာင္းသည္က ဘ၀တခုလံုး ပ်က္လြင့္ေၾကမြေစခဲ ့ေသာ လွ်ပ္တပ်က္ အလင္းရိုက္ခ်က္
ျမင္ကြင္းက ဘယ္ေတာ့မွ ေဖ်ာက္မရ...။ ေမ့မရ..။

ဆက္ပါဦးမယ္
သစ္နက္ဆူး
( ဘယ္သူ ့ကိုမွ ရင္ဖြင့္ခြင့္မရေတာ့တဲ ့ဇာတ္လမ္းေလးအတြက္ သိမ္းထားစရာ ေနရာေလးတခု...ရင္ဖြင့္စရာ ေနရာေလးတခု ေတြ ့ခဲ ့ျပီ မ..ေရ..၊ ေသျခင္းတရားဆိုတာ ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္အခါ လာမယ္ဆိုတာ မသိပါဘူး...ေမာင္...ေသသြားခဲ ့ရင္ေတာင္..ေဟာဒီစာမ်က္ႏွာေလးေတြမွာ မွတ္တမ္းေလးထားခဲ ့တယ္..မ
ေမာင့္ ခံစားခ်က္ေတြကို ေျဖခြင့္ေပးပါ..)

Sunday, August 23, 2009

ခုတေလာ.........

ခုတေလာ...

ေတြးေနမိတာက...
ကမၻာ ေျမမွာ လူအျဖစ္ေမြးဖြားလာျခင္းနဲ ့လူသားတဦး ကျပထမ္းေဆာင္ရမယ့္ ဇာတ္ရုပ္..။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဆင္ျခင္မိတာက.....
ျပာတမႈန္မွ်သာ......။

က်န္းမာေရး..........
ရင္ထဲမွာ ေနလို ့မေကာင္း...။

ဖတ္ျဖစ္တဲ ့ စာေတြက..
ခံစားမႈေတြ သက္သာေစမယ့္ မိတ္ေဆြေတြရဲ ့ဘေလာ့ဂ္ပို ့စ္မ်ား..။

ေရာက္ျဖစ္ေနတာက..
အငွားခႏၵာရဲ ့အျပင္ဘက္...။

ေရးျဖစ္ေနတာက...
နာက်င္မႈတခ်ိဳ ့...။

နားေထာင္ျဖစ္တာက..
အလြမ္းသီခ်င္းမ်ား နဲ ့ေပါက္ကြဲသံစဥ္...။

ရြတ္ေနမိတဲ ့ကဗ်ာ..
သူတည္းတေယာက္ ေကာင္းဘို ့ေရာက္မူ..သူတေယာက္မွာ ပ်က္လင့္ကာတည္း...။

ျဖစ္ခ်င္ေနတာက...
ခံစားမႈ မဲ ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္...။

စားျဖစ္ေနတာေတြက...
အစြဲအလမ္းမထား...ၾကံဳသလို..။

သနားမိတာက ..
မွန္ထဲက သတၱ၀ါ...။

လြမ္းေနမိတာက..
အညာ....ေမြးရပ္ေျမ...။

ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက..
နာက်င္ျခင္း....။

ခါးသက္ေနမိတာက..
သံေယာဇဥ္နဲ ့စြဲလမ္းစိတ္....။

တမ္းတေနမိတာက...
တိတ္ဆိတ္ေသာ တေယာက္ထဲ ဘ၀...။

ၾကိတ္ျပီးခ်ီးက်ဴးမိတာက..
ပိပိရိရိ ႏွစ္ရွည္လမ်ား လိမ္နိုင္သူ....။

ၾကိတ္ျပီးအထင္ေသးမိတာက...
ကိုယ့္ကိုကိုယ္....။

ဆႏၵမရွိတဲ ့ေနရာ..
ဟန္ေဆာင္ပါတ္၀န္းက်င္...........။

ဆႏၵရွိေနတဲ ့ေနရာ..
တိတ္ဆိတ္ ေမွာင္မိုက္ေသာ ေနရာေလးတခု...။

စြဲလန္းေနမိတာက..
ေဆးလိပ္။

လိုအပ္ေနတာက..
တိတ္တိတ္ေလးမွ်ေ၀ခံစားမယ့္သူ...(သို ့မဟုတ္) ေက်ာက္ဂူတလံုး...။

ေတာင့္တေနမိတဲ ့ဆု..
ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း...။

ထပ္ျပန္တလဲလဲ ေအာ္ဟစ္ေနမိတာက..
မေအာ္ပါဘူး...ရင္ထဲမွာဘဲ ၾကိတ္မွိတ္ခံစားပါတယ္..။

၀န္ခံခ်င္တာက..
က်ေနာ္ ညံ့ခဲ့တယ္...။



ျမတ္နိုးေရ...ညီမ တက္ဂ္ထားတဲ စာေၾကြးေလးေရးျဖစ္ခဲ ့ပါျပီ..။

ေနရာသစ္

http://thitnetsue-tns.blogspot.com/

ေရာက္လာခဲ ့ရင္ေတာ့ ဒီဘက္ကို လာလည္ပါ...။
တိတ္ဆိတ္ျပီး ေမွာင္မိုက္တဲ ့ေနရာေလးတခုမွာ.... က်ေနာ္ ေၾကကြဲေနခ်င္တယ္..။

အျဖည့္ခံ

ကမ္းေျခ...
ငါ့မ်က္ရည္ေတြ ခဏသိမ္းေပးထားပါ
ေနာက္ေက်ာက ဓါးကိုစမ္းမိကာမွ
ဟန္ေဆာင္ျခင္းတရားေတြ ၾကား
အႏွစ္၂၀ေလာက္က အမွားတခုအတြက္
တိ္တ္တိ္တ္ေလးေၾက.....။

Thursday, August 20, 2009

သက္ျပင္းေလးတစ္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ ခ်လိုက္ဦးမွ......

သာသနသုခ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းရံပံုေငြပြဲအတြက္ ရုန္းလိုက္ရတာ....
ကေလးေတြက သၾကၤန္အက ေလာက္ဘဲ က”ဘူးတာဆိုေတာ့ ..အေျခခံက စသင္ျပီး ၃ပါတ္ေလာက္ ေလ့က်င့္ျပီးတာနဲ ့ ပရိတ္သတ္ေရွ ့မွာ ရံု၀င္လက္မွတ္ေရာင္းျပီး ကျပရမွာဆိုေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ မပူရေပမယ့္ သူတို ့ေလးေတြအတြက္ စိတ္ပူေနရတာ ..။
အခုကျပခ်ိန္မွာေတာ့ အားလံုးရဲ ့လက္ခုပ္သံေတြ ခ်ီးက်ဴးသံေတြၾကားမွာ....
က်ေနာ္သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ေတာ့ ခ်နိုင္ပါျပီ..။
ကျပခ်ိန္ ၃နာရီကို အခ်ိန္ကိုက္လုပ္ထားေပမယ့္ တစ္ကယ္စင္ေပၚမွာ ကျပတဲ ့အခါ အ၀တ္အစားလဲလွယ္ခ်ိန္ေတြနဲ ့ ၾကားက အစာျဖည့္ ေျပာခ်ိန္ေတြ အားလံုးေပါင္းလိုက္ေတာ့ ႏွစ္ပါးသြားက ၂၅မိနစ္ဘဲ ကျပခ်ိန္ရွိေတာ့တယ္..။
က်ေနာ့္ မင္းသားမင္းသမီးေလးေတြကေတာ့ အျပင္းအထန္ေလ့က်င့္ထားျပီး ၀ေအာင္မက”ရလို ့စိတ္ေတြဆိုးၾကတယ္..။
က်ေနာ္လဲ ကေလးေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရေပါ့...။
ေနာ္ေနာ္ကလဲ ျပန္လာေတာ့ ကားေပၚမွာ စိတ္ေတြတိုျပီး က်ေနာ့္ကိုဘဲ ျပသနာရွာေနေလရဲ ့...။
က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ ကေလးေတြအတြက္ ရုန္းရဦးမွာ...။
အခု ရင္ထဲမွာ ပီတိျဖစ္ရတာက သာသနာအတြက္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းက ကူညီနိုင္တာရယ္..
ကေလးေတြရဲ ့ရင္ထဲကို ျမန္မာ့ အကပညာထည့္ေပးနိုင္တာရယ္...
ေနရာမေရြး ျမန္မာ့အနုပညာကို ခ်ျပရဲတဲ ့သတၱိစိတ္ကို သူတို ့ႏွလံုးသားထဲ ထည့္ေပးနိုင္ခဲ ့တာရယ္ေတြကိုေပါ့...။
က်ေနာ့္အတြက္ကေတာ့ သူတို ့က”တာေလးေတြကို လက္ခုပ္သံမစဲ အားေပးတာကို ၾကည့္ျပီး ၾကည္နူးရတဲ ့ ပီတိေပါ့ဗ်ာ...။


မင္းသမီးေလးေတြ ၀ိုင္းရံခလို ့.....ေနာ္ေနာ့္ ရဲ ့ ႏွစ္ပါးခြင္









လြမ္းမြန္ ( မဒမ္ဆူး ) ရဲ ့အျငိမ့္ခန္း


ႏွင္းနႏၵာ ရဲ ့အျငိမ့္

ေယာက်ာၤးဘသား..အေဖတူသားေဟ့..

နည္းနည္းပါးပါး ခြဲၾကစို ့......