Friday, September 26, 2008

က်ေနာ့္ရဲ ့သူရဲေကာင္း



လူမမယ္ ကေလးဘ၀မွာေတာ့ ကေလးငယ္တိုင္းဟာ သူတို ့ရင္ထဲက အားက်ျပီး သူရဲေကာင္းအျဖစ္သတ္မွတ္ထားသူေတြ
ကိုယ္စီရွိၾကတာဘဲ...။ ေရႊဓါးဗိုလ္၊ သူခိုးၾကီး ငတက္ျပား၊ ျမင္းညိဳရွင္၊အရိုင္း...စံုေနတာဘဲ...။ တစ္ေယာက္ကို အၾကိဳက္တစ္မ်ိဳးေပါ့..။
က်ေနာ့္ အေဖကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္သူရဲေကာင္းေပါ့..။ က်န္တဲ ့ညီအကိုေတြလည္းဒီလိုပါဘဲ....။ အေဖ့ကို သူရဲ ေကာင္းတေယာက္
သတၱိခဲ တစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္ၾကတယ္၊ အထင္ၾကီးၾကတယ္..။
အေဖကစစ္သားဗ်...၊ဒါေပမယ့္ အေဖတို ့ညီအကိုေတြက ထူးျခားတယ္ ၊ ညီအကို ၄ ေယာက္ရွိတာ ၊ ဦးေလး၂ေယာက္ဆို ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ ့...အဲ ...မူးလာရင္ေတာ့ ငါက အလံျဖဴကြ၊ ငါက အလံနီကြ...နဲ ့သတၱိျပၾကတယ္....အဲ သူတို ့က အေဖ့ကိုေတာ့ျဖံဳတယ္...အေဖက ျပတ္တယ္ ၊ရွင္းတယ္...သူ ့ညီအကိုေတြကို ေျပာလို ့ရခ်င္ရ၊ မရရင္ဆြဲထိုးပစ္တာ...ပံုေနတာဘဲ။
အေဖက စစ္သားဆိုေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်တာနဲ ့စစ္သက္ျပည့္တာနဲ ့ဆံုျပီး တပ္ကထြက္လာတာ..။ အေဖေျပာတာေတာ့
သူ ့အထက္ကဗိုလ္မႈးနဲ ့အတူ လိြဳင္လင္တပ္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္ေျပာတာဘဲ...။
အဲေတာ့က အေဖ့မွာ ေျပာမကုန္တဲ့ စြန့္စားခန္းေတြ ရွိတယ္...ရန္သူ၊ ေပ်ာက္ၾကား၊ ေတာတြင္း သဘာ၀ရန္....ေနာက္ဆံုး..
သရဲတေစၦနဲ ့ေတြ ့ရတာေတြက အစေပါ့...။
က်ေနာ္တို ့ ေမာင္ႏွမေတြကေတာ့ သရဲတေစၦအေၾကာင္းဆို ပိုၾကိဳက္ၾကတယ္...အေဖေျပာေနျပီဆိုအေဖ့ေဘးမွာ ၀ိုင္းျပံဳေနတာဘဲ...
ေနာက္ကိုလဲ လွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္နဲ ့...ေက်ာခ်မ္းတာကိုး...။
အေဖကလည္းေျပာျပီဆို အာ၀ဇၨန္းေကာင္းပ....ဘလက္ေကာ္ဖီိေလးေသာက္လိုက္ ေဆးလိပ္ေလးဖြာလိုက္နဲ ့...ေျပာလိုက္တာမ်ား..သူေျပာတဲ ့သရဲေတာင္ ျပန္ေငးျပီးနားေထာင္ရေလာက္တယ္...။အဟုတ္။
လိြဳင္လင္တပ္မွာ ေနတုန္းက အေဖကညဆို အျပင္ထြက္ ျမိဳ ့ထဲမွာေလွ်ာက္လည္....မိုးခ်ဳပ္ညဥ့္နက္မွ ျပန္လာ...အဲဒီမွာ ယူကလစ္ပင္
ေတြ ၾကားက မဲမဲအေကာင္ဆင္းလာ ျပီး ေဆးလိပ္မီး ေတာင္းညွိတာေပါ့...လက္မွာလဲ အေမႊးရွည္ၾကီးေတြနဲ ့တဲ ့...အေဖကေအးေဆးဘဲ...စကားေတြ ဘာေတြေတာင္ ေျပာေနေသးတာ...တဲ ့။မီးညိွျပီးသြားရင္ ေျခသံဘဲ ၾကားရတယ္....အေကာင္မေတြ ့ေတာ့ဘူး...အဲဒါ ခဏခဏတဲ ့.။။ေတာ္ရံုသတၱိဆိုဗ်ာ...ဘယ္ရမလဲ...ေျပးတာေပါ့..၊ အေဖကေတာ့ စကားစျမည္ေတာင္ေျပာေသးတာ၊ ၊
ေရွ ့တန္းမွာ ဆိုလည္း ခဏခဏဘဲတဲ ့...သရဲတေစၦနဲ ့ေတြ ့တာ..။
မာမီနဲ ့အိမ္ေထာင္က်ျပီး ေတာင္ငူမွာ လိုက္ေနေသးတာ..ေတာင္ငူအိမ္ေနာက္ဖက္မွာ ေရတြင္းတစ္တြင္းရွိတယ္တဲ ့...ညဘက္ အေဖ အျပင္ထြက္ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာ့ လွ်ာတန္းလန္းနဲ ့သရဲ က ေရတြင္းေဘာင္ေပၚကထိုင္ျပီး ေျခာက္ျပလို ့ အေဖ ေျပးထိုးပစ္တာ..
သရဲ က ကၽြတ္သလိုေတာင္ျဖစ္သြားတယ္တဲ ့..။
အဲလိုမ်ား ေတာင္ငူ သရဲ အေၾကာင္းေျပာရင္ ေတာင္ငူသူ မာမီပါ သူ ့ဘာသာ စာဖတ္ေနရာကေန ဟိုလွဲ ့ဒီလွဲ ့နဲ ့က်ေနာ္တို ့၀ိုင္းနား လာကပ္ထိုင္ေတာ့တာ...။ ေနာက္ျပီး က်ေနာ္တို ့ေနတဲ ့ျမိဳ ့ေလးကလဲ ေျခာက္တဲ ့ေနရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားတာ...။ဆန္စက္ေတြနားက သံလမ္းဂိတ္ဆို ..ညဘက္ဘယ္သူမွ မျဖတ္ခ်င္ၾကဘူး...အေဖက သြားတယ္...တစ္ေယာက္ထဲဘဲ..။အေဖက ညဥ့္ဘက္သြားရင္ လက္ႏွိပ္
ဓါတ္မီးတစ္လက္နဲ ့ ၂ေတာင္ေက်ာ္ရွည္တဲ ့ ၀ါးရင္းတုတ္ တစ္ေခ်ာင္း အျမဲ ေဆာင္တာ..။ သံလမ္းဂိတ္က သရဲဆို ညဘက္ ဂိတ္တံခါးေပၚ တက္ထိုင္ျပီး လာသမွ်လူ ေဆးလိပ္လိုက္ေတာင္းညိွတာလို ့ေျပာၾကတာ..။
အေဖတစ္ည အဘြားတို ့အိမ္ကျပန္လာေတာ့ သံလမ္းသရဲ ေဆးလိပ္ေတာင္းညွိတယ္တဲ ့...။အေဖေျပာတာေတာ့ ေပးညွိလိုက္တဲ ့အျပင္..ဘယ္ကလဲ..ဘာလို ့ေသတာလည္း...မကၽြတ္ေသးဘူးလား...ဘာညာေတာင္စကားစျမည္ ေျပာလိုက္ေသးဆိုတာဘဲ...။
အေဖ့ကို အထင္ၾကီးတာ အဲဒါေတြ...အေဖက က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ တစ္ကယ့္ သူရဲေကာင္းပါ...။
ဒါေပမယ့္က်ေနာ့္မွာလည္း ဒီသူရဲေကာင္းလက္နဲ ့အေဆာ္ခံရမယ့္ကံက နဂိုထဲက အက်င့္ပါေနေတာ့...တစ္ခ်ီမွာ ထိပ္တိုက္ေတြ ့တာဘဲ...။
က်ေနာ္က ငယ္ငယ္တည္းက ရုပ္ရွင္ျပတာ၊ဖန္တီးတာကို ၀ါသနာပါတာ...အဘြားတို ့ကလည္း ရုပ္ရွင္လုပ္ငန္းလုပ္ေနတာဆိုေတာ့ ရုပ္ရွင္ျပတဲ ့လူေတြဆီမွာ ဖလင္ေလးေတြေတာင္း...မီးနဲ ့ထိုးျပ...သိတင္းကၽြတ္မီးပံုးလုပ္တဲ ့ေရာင္စံုစကၠဴေလးေတြနဲ ့ဆလိုက္ထို း...
အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္တာ...။
ဒါေပမယ့္ အိမ္ကလူေတြက က်ေနာ္ဓါတ္မီးလက္ႏွိပ္မီးကိုင္တာကို မၾကိဳက္ၾကဘူး...ရုပ္ရွင္ဆလိုက္ထိုးရိုးရိုး ၊ ဓါတ္ခဲေတြ ခဏေလးနဲ ့အားကုန္တာကိုး..။ ဖြက္ထားလဲ ရေအာင္ရွာျပီး ေဆာ့တာ..။တစ္ညေနေတာ့ လက္ႏွိပ္မီးအဖဲ ့ဖြင့္ မွန္၀ိုင္းေလးကို ထုတ္၊ျပီးမွ ေ၇ာင္စံုစကၠဴ နီ၊၀ါ၊စိမ္း ၃ေရာင္ကို မွန္အတြင္းထဲကကပ္ ...ျပီးေတာ့ အဖံုးျပန္ပိတ္၊ဒါဆို ခဏခဏ မကြာထြက္ေတာ့ဘူး..။
ျပီးမွ ေရာင္စံုဆလိုက္ထိုးျပီး...ေဆးေရာင္စံု ရုပ္ရွင္ ထြင္ေနတာ...။အေမွာင္ေခ်ာင္ေလးထဲမွာ ကစားေနတုန္း...ထမင္းစားမယ္ ညီညီေရ...ဆိုေတာ့ ၊ဓါတ္မီးေလး အသာထားျပီး မိသားစု ထမင္းစားလိုက္တာ...ကစားတာကို ေမ ့သြားေရာ...။
ထမင္းစားျပီးတာနဲ ့အေဖက ျမိဳ ့ထဲ ထြက္ေတာ့တာဘဲ...အဲလို ျမိဳ ့ထဲသြားမယ္ဆို လမ္း၃လမ္းဘဲရွိတာ...လူမ်ားတဲ ့ဘူတာရံုလမ္းဆို ေ၀းတယ္...ေနာက္တခုက ခုနင္ကေျပာတဲ ့သံလမ္းဂိတ္...ေနာက္ အနီးဆံုးျဖတ္လမ္းက...ကန္ၾကီး ကန္ေလးလမ္း...ကန္၂ကန္ၾကားမွာ လမ္းျဖစ္ေနတာ...ဆိုးမွဆိုး...နာမည္ၾကီးတယ္...လူတိုင္းညဆို လက္ေရွာင္ ေျခေထာက္ေရွာင္ဘဲ...ဘယ္သူမွ မသြားရဲဘူး...။
အေဖကေတာ့ ေျပာတယ္...ကန္လမ္းကဘဲ သြားမယ္တဲ ့...မာမီကေတာင္ေျပာေသးတာ“ ဘူတာကသြားပါလား..ဒီကန္လမ္းက
သြားမလို ့လား” ဆိုေတာ့..
“ ျမင့္...ရာ..၊ ကိုယ့္ကို ဘာေကာင္က စမ္းရဲမွာလဲ..လာစမ္းပါ” တဲ ့..။
အေဖထြက္သြားျပီး ...၈ မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ေျပးလႊားသံ ၾကားရျပီးအေမာတၾကီးႏဲ ့အေဖ ျပန္လာတာ...က်န္တဲ ့မိသားစုက အေဖမ်ားရန္ျဖစ္လို ့လားေပါ့...အေဖက မေျပာဘူး ..အကိုၾကီးနဲ ့အကိုလတ္ ၂ေယာက္..ကို လက္နက္ေတြ မီးအိမ္ေတြ ယူျပီးသြားၾကဘို ့ေျပာေတာ့..
စိုးရိမ္တာေပါ့...အေဖကေျပာတယ္“ ဒီတခါေျခာက္တာ အေကာင္ၾကီးတ့ဲ ၃ေကာင္ေပါင္းေျခာက္တာတဲ ့..သူက လမ္းၾကားကို လက္ႏွိပ္မီးနဲ ့လွမ္းထိုးလိုက္တာ...လူနီ(မွင္စာ) ေတြ အစိမ္းေသေတြ..ျခံဳၾကားကထိုးထြက္လာလို ့လက္ႏွိပ္မီးေတာင္ပစ္ခ်ျပီး အိမ္ျပန္လက္နက္လာယူတာ့“ ျပီးေတာ့ ဒါးေတြလွံေတြနဲ ့ခ်ီတက္သြားတာ...။
ကန္ၾကားေရာက္လို ့ေျခာက္တဲ ့ေနရာ ေရာက္ေတာ့ အေဖက စိန္ေခၚထုတ္တာေပါ့...
ဘာမွ ထြက္မလာဘူး။ဒီေတာ့ အကိုၾကီးက ဘယ္လိုျဖစ္လို ့လည္း ဆိုျပီးအကိုကလည္း က်ေနတဲ ့ဓါတ္မီးေလး ေကာက္ယူျပီး...
ေကာင္းေသးလား..မီးသီးကၽြမ္းသြားျပီလား သိခ်င္လို ့ခလုပ္ႏွိပ္လိုက္မွ...အေဖေျပာတဲ ့သရဲေတြ အကို ့မ်က္ႏွာမွာလာေပၚေတာ့တာေပါ့...။
အကိုလတ္က ေရာင္စံု ဆလိုက္ေတြပါလား ဆိုမွ...။
အေဖ့ေဒါသ က မွင္စာေတြ အစိမ္းေသေတြ ဘက္ကေန က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ေတာ့တာေပါ့..။
အိမ္ျပန္ေရာက္တာနဲ ့ညီညီ လာဦးဆိုျပီး နားရင္းကို ၄ ခ်က္ေလာက္ ေဆာ္တာ...လူကို မူးသြားတာဘဲ..။
က်ေနာ္ကလည္း “ က်ေနာ္ ဘာလုပ္လို ့လည္း”ဆိုေတာ့...
မင္းငါ့ဓါတ္မီးကို ဘာယူလုပ္ထားလဲ..ဆိုမွ၊ က်ေနာ္သတိရတာ...။
က်ေနာ္ကလည္းက်ေနာ္...ရိုက္ခံထိလို ့ေခါင္းေလးပြတ္ေနရင္း ဘယ္လို အေတြ း၀င္သြားလည္း မသိပါဘူး...
“ အဟီး...ခီြးခီြးခီြး”ဆိုျပီး မထိန္းနိုင္ဘဲ ရီမိသြားေရာ....အေဖေလ...သြားေနရာကေန လွည့္ျပန္လာျပီး...“မင္းက ရီတာလားကြ”ေနာက္တစ္ခ်က္ ထပ္ေဆာ္လိုက္ေသးတာ...။
က်ေနာ္လည္း ပါးစပ္ေလးပိတ္ျပီး အေဖ့ကို မၾကည့္ရဲေတာ့ပါဘူး....။
အေဖ့မ်က္ႏွာေတြကလည္းရဲ ေနတာဘဲ..။
မေျပာခ်င္လို ့သာေနတာ...ရိုက္ခံရေတာ့ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း.။ သိတာေပါ့...အကိုတို ့အမတို ့အေမွာင္ကြယ္ျပီးျပံဳးေနၾကတာ။
အဲဒီကစျပီး က်ေနာ္လည္း ဓါတ္မီးမကိုင္ရေတာ့ဘူး...။
အဲဒီေနာက္ပိုင္း အေဖလည္း သရဲ ေဆးလိပ္ေတာင္းညိွတာေတြ ဘာေတြ မေျပာေတာ့ဘူး..။
က်ေနာ္က ဒါေတာင္ တခါတခါ မဆီမဆိုင္ေတြးမိေသးတာ....
သံလမ္းဂိတ္က သရဲမ်ားကၽြတ္သြားပလားေပါ့...ေတြးဆို...ဘာသတင္းမွ မၾကားရေတာ့တာ..။ ။

အေဖ့ကိုသတိယျခင္းမ်ားနဲ ့...
ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ ့
သစ္နက္ဆူး

7 comments:

ပံုရိပ္ / Pon Yate said...

သရဲေတာင္ ေၾကာက္လာျပီ ကုိသစ္နက္ဆူးရယ္။

ဂ်စ္တူး - gyit_tu said...

ကိုဆူး ... ဒီပို့စ္ဖတ္ျပီး ျပံဳးမိတယ္ ။ အမွန္ေျပာရရင္ ကိုဆူးအေဖ ေျပာျပခဲ့တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြက သားသမီးေတြကို သူ ့ကို သူရဲေကာင္းအေနနဲ့ျမင္ေအာင္ ေသခ်ာ ေျပာျပခဲ့တာလားလို့ေတာ့ သံသယေလး၀င္မိတယ္ ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုဆူးက အေဖအေပၚ ခုလို အမွတ္တရရွိေနေသးတာျမင္ေတာ့ ၀မ္းသာ အံ့ၾသမိပါတယ္ ။ ညီမသာ ကိုဆူးေနရာဆို အဲလို ခံစားနိုင္ပါ့မလား ။

... said...

ဟားဟားဟား...
အကိုေရေတာ္ေတာ္သေဘာက်လို႔ေအာ္ေတာင္ရီရတယ္...
တကယ့္ သရဲေတြလား ဆိုၿပီးလန္႔ေတာင္သြားတာ...
တစ္ေန႔တစ္ေန႕အသစ္တင္ၿပီလား လာေခ်ာင္းရတာ
အေမာ...

ေအာင္သာငယ္ said...

ဖတ္ဖူးသမွ် သူရဲေကာင္း ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာ ကိုသစ္ စာက အေကာင္းဆံုးပါပဲဗ်ာ။

Moe Cho Thinn said...

ေၾသာ္..သရဲကို ေျပးထိုးလို႔ ကၽြတ္မလိုေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္တဲ႔လား။
သေဘာက်လိုက္တာ။
ေရာင္စုံ သူပုန္ပဲ ၾကားဖူးခဲ႔တာ၊ ေရာင္စုံသရဲ ၃ေကာင္ ကို ကိုဆူး ထြင္တာပဲ ျဖစ္ရမယ္။ :))
ဒီလိုပဲေပါ႔ ကိုဆူးရယ္၊ ရန္ျဖစ္၊ ျပန္ခ်စ္ေပါ႔၊ မိဘပဲဟာ။

ရႊန္းမီ said...

ဒီ သရဲ ပံုျပင္ကိုလည္း သေဘာက်ပါသည္။ =)

SDL said...

သရဲမ်ား၏ဖန္ဆင္းရွင္ေပါ့ ဟိ