Saturday, January 26, 2013

ဖန္ဆင္းျခင္း

             ဖန္ဆင္းျခင္း

အရာရာ ေႂကြက်ေနတဲ့ စၾက၀ဠာ
ေျမကမ ၻာ ရင္ကြဲနာက်ေနေပမယ့္
လွ်ဳိ ့၀ွက္အပ္ေသာ ေနရာမွာ
စပယ္ျဖဴေတြ ပြင့္ခဲ့တယ္ ... ။
...........
...........
ပိန္းနက္ အက္ရွတဲ့ ညဥ့္ေတြထဲ
မ်က္ရည္နဲ ့ အိပ္စက္
ပင့္သက္ေတြ အလီတြက္ရင္း ...
ခံစားျခင္း  မဲ့တဲ့ ဘ၀ ...
.................
ညဥ့္တညရဲ ့တစ္ခဏ
စပယ္ရနံ ့ေတြ သင္းခဲ့တဲ့ေနာက္ ...
.............
မာယာတို ့ေရ....
မင္းတို ့ေျပာသလို
ကမ ၻာပ်က္ခ်င္လဲ ပ်က္ပါေစေတာ့ ...
ငါကေတာ့ ..........
စပယ္ရနံ ့ေတြ ႐ွဴ႐ႈိက္ရင္း.....
ဘ၀ ခႏၶာအသစ္နဲ ့
အသက္ရွင္ျခင္းကို ထပ္မံပိုင္ဆိုင္။      ။

သစ္နက္ဆူး

1 comment:

Anonymous said...

ကဗ်ာထဲမွာ စပယ္ေတြ လႊမ္း
စပယ္ပြင့္ကေလး လြမ္းေနတယ္။

ကဗ်ာထဲမွာ စပယ္ေတြ ေမႊး
စပယ္ပြင့္ကေလး ေဆြးေနတယ္။

ကဗ်ာထဲမွာ ရစ္မူး
စပယ္ပြင့္ကေလး ဆူးစူးသြားတယ္။

ကဗ်ာထဲက ကမၻာမွာ
အလြမ္းေတြေ၀း
အေဆြးေတြကြာ
ဒဏ္ရာေတြ ေပ်ာက္ကင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း
အလ်ဥ္းရွိိေစေၾကာင္း
စပယ္ပြင့္ကေလး ဆုေတာင္းတယ္။